Кўп йиллик ҳаётим давомида минглаб одамларни кўрдим, суҳбатида бўлдим. Ҳатто улар ичида дўстман деганлари ҳам асл дўстликка ярамадилар, кези келганда ёлғиз қолдириб, мени тушунмадилар. Лекин уларни орасида биргина ишонганим, суянганим, қадрлаганим, орамизда бўлмасада руҳан яқинликни ҳис қила олаётган қадрдоним оддий, камсуқум илмпарвар инсон Эргаш Ҳакимовни ёд этгим келди. Аслида бу инсон руҳан доим мен билан. 50 йилдан ортиқроқ вақт мобайнидаги дўстлигимизда бу инсон орқали ўзим учун жуда катта илм дунёсини кашф қилдим.
Бутун ҳаётини илмга бахшида қилган дўстим Эргаш 1948 йил Тошкент вилояти Пискент туманида туғилган. Оддий деҳқон фарзанди бўлишига қарамай, ўзидаги иштиёқ ва ҳаракат сабаб муваффақият чўққиси томон интилишдан толмади.
Аввалига Тошкент университетининг физика факультетига ўқишга кирди, сўнг фаолиятини мактабда оддий ўқитувчиликдан бошлади. Ўша кезларда, яъни Пискент туманидаги 27-мактабда биз илк бора ҳамкасб сифатида бирга фаолият олиб бордик. Оз вақтда дўстим Пискент туманидаги Акмал Икромов номли билим юртида ўқув ишлари муовини лавозимига кўтарилди.
Иш фаолиятини давом эттириш билан бирга аспирантурани ҳам тугатиб, 1978 йилдан бошлаб ТошПИнинг Олмалиқ кон-металлургия факультети “Олий математика ва физика” кафедрасида ассистент, катта ўқитувчи, доцент ва кафедра мудири лавозимларида фаолият кўрсатиб, ушбу даргоҳда қарийб 20 йил меҳнат қилди.
1982 йил номзодлик диссертациясини муваффақиятли ҳимоя қилган Эргаш Ҳакимов “Физика ўқитиш жараёнида экологик таълим” муаммоси устида илмий изланишлар олиб бориб, Европа ва МДҲ олимлари орасида биринчи бўлиб номзодлик диссертациясини ҳимоя қилган ва ушбу йўналишга асос солган олимлардан. У ўндан ортиқ ўқув-услубий қўлланма ва кўрсатмалар, 40 дан ортиқ илмий-услубий мақолалар муаллифидир.
2001-2003 йиллари НавДКИнинг янгидан ташкил этилган Олмалиқ кон-металлургия факультетида “Умумтехника фанлари” цикл мудири лавозимида ишлади.
2003-2007 йилларда эса Қурилиш уй-жой коммунал касб-ҳунар коллежида директор лавозимида ишлаб, бир қанча кўзга кўринарли ишларни амалга оширди. Хусусан, коллеж ҳовлисини боғга айлантириб, суғориш тизимини ишга туширди. 100 ўринга мўлжалланган 3 қаватли ётоқхона тўлиқ, устахона ва ўқув корпуслари эса жорий таъмирдан чиқарилди. Шунингдек, махсус фан хоналари, лабораториялар ташкил этилиб, услубий жиҳатдан таъминланди, янги йўналишлар очилиб, кафедра ва бўлимлар ташкил этилган ҳолда битирувчиларнинг дипломларига қўшимча равишда “Б” ва “С” тоифали ҳайдовчи, 3-разрядли чилангар, газэлектрпайвандчи каби касблар берилиши йўлга қўйилди.
Эргаш Ҳакимов 2007 йилдан яна Олмалиқ кон-металлургия факультетида “Металлургия” кафедрасида доцент лавозимида ишлади. У ўзининг кўп йиллик педагогик фаолияти давомида минглаб ўқувчи-талаба ёшларни комил инсон қилиб тарбиялашдек эзгу мақсад йўлида тинмай меҳнат қилди.
Дўстим ўзининг изланувчанлиги, ўз устида ишлаши, ташаббускорлиги, талабчанлиги, ишни виждонан бажариши билан а ж р а либ турарди. Унинг энг яхши хусусиятларидан бири ҳар ишда атрофидагиларга илмни тарғиб қилар, ҳаёти ҳам илм билан боғлиқ эди, яъни, етти ўлчаб бир кесарди. Оқибатлилик хислати алоҳида таҳсинга лойиқ. Қаерда ишласа ҳам борган жойини обод қилар, кўнгилларга зиё улашар эди.
Эргаш Ҳакимов доим ёнимда менга тиргак бўлган. У билан гаплашган одам мазза қилар, қалби илиқликка бурканарди.
Ажойиб инсон, қадрдон дўстимни охиратлари обод, жойлари жаннатдан бўлсин. Унинг қилган эзгу амаллари ҳамда ўзи ҳам инсон сифатида ҳамиша ҳар бир шогирди, яқини қалбида абадий қолажак.
Абдурауф ТУЛАЕВ,
«Меҳнат шуҳрати» ордени соҳиби.